insan

Issız ada kompleksi ?!?!

Hikmet Savatlı - 12 Mayıs 2015

Bugün günlerden… Mühim değil! Şu an saat… Ne önemi var! Tarifsiz duygularla çevrili, adını söylemeye korktuğum sularla çevrili ıssız bir adadayım. Hangi gün, saat ve nerede olduğumu hatırlayamayacak kadar bitkinim. Sabahın ilk saatleri, etraf son derece sessiz! Adı dilimin ucunda olmasına karşın şu an söyleyemediğim sık ağaçlar ile bıçak gibi kesilmiş bir kumsalda bir başıma, dalgaların bana doğru gelmesine ses etmiyorum. Denizden esen rüzgarın göğsümü …

Continue reading

Ekmek arası ölüm…

Hikmet Savatlı - 1 Nisan 2015

Ekmek yaşamak için, ölüm insanın bedeni için… Ruh ve düşüncelerle anılarda yaşanılarak sonsuz olunur! Ekmek derdinde gidiyordu bi gün, (24 Ocak 1993) Uğur öldü… Ekmek peşine gidiyordu, bi gün,(8 Ocak 1996) Metin öldü… Ekmek yemeye gidiyordu, bi gün (19 Ocak 2007) Hrant öldü… Ekmek almaya gidiyordu o gün, (11 Mart 2014) Berkin öldü… Ekmek kazanmaya gidiyordu bu gün, (31 Mart 2015) Selim öldü… Yer mühim …

Continue reading

Bugün geri kalan hayatının ilk günü!

Hikmet Savatlı - 23 Şubat 2015

Her doğan güneş insan hayatında yeni bir umuttur. Tertemiz beyaz bir sayfa, yeni alınmış bir defterin ilk sayfası ya da yeni başlayan okulun ilk günü gibidir. Yarına dair içinde beslediğin umutları evrene salacağın günde, hayata karışık yaşamalısın. Sabah saatini normalden biraz erkene kur! Kur ki tanrının senin için hazırladığı ışık oyunlarını zevkle izleyebilesin. Ne güzeldir doğudan ağır ağır yükselen güneş. Şehrin ışıkları hala yanarken, siyah, …

Continue reading