Yine bir seçim geldi geçti. Sonuçlarını bilmeden mutluluğa verilen oylar sandığa girecek, aramızdan çıkan vekiller meclise girecek.

Unutulacak onca ayakkabı kutusundaki paralar, toprak altındaki kınalı kuzular… Bu coğrafyanın kaderi ya da balık hafızasının getirisi.

Ey Türk genci birinci vazifen nedir senin?

Yoldan sapa sapa, sapa yollara girerek uçurumlara sürdüğünümüz bu aracın direksiyonu kime vereceksin/veriyorsun/verdin…

Osmanlı özlemi ile yanan bu gençlik ne çabuk unutmuştur batılılaşma çabasında debelenen bu hasta adamı? Haydi gençler sadabad’ın yolunu bulun! Bu arada Heybeli de her gece mehtaba çıkmak ikinci bir emre kadar yasaklanacaktır.

Ön görmeye, tahmin etmeye ve ya hayal etmeye gerek yok Nutuk bütün bu polemiklerin cevabı için başvurman gereken yerdir!

Benim hala umudum var.

Evet, var! İnsan ve insanlık var oldukça benim her zaman umudum olacak. Yaradılış ve sonrasında yaşanan onca olaydan ders almış olmalı insan.

Belki bir gün her şey çok daha güzel olacak ve işte o gün yeşermiş, gölgesinde mutluluk ile oturduğun o ağaç bugünkü umutlardan yeşermiş olacak!

Kırsal kesimde açılacak sandıklar gibi benim inancım. Yavaş ama derinden gelerek bir anda tüm dengeleri değiştirebilecek bir dalga gibi…

Yanar döner milletiz, modası geçince nasıl turanizm ve ya başka ideolojilerin peşini bıraktıysak bi ara da bu Neo-Osmanlıcılığı da bırakacağız! Bu çıkarım bize “Yeni” değil Atatürk Türkiyesi’nin adresini verecektir. 1923 yılında kurulmuş yurttaşların farklı dil, din, ırk ile gelip harman olduğu; çağdaş, modern ve yüzü batıya dönük Atatürk’ün Türkiyesine!

Seçim denince aklıma gelen iki cümle var.

1.si:

“Her toplum layık olduğu şekilde yönetilir!”
Mustafa Kemal Atatürk

2.si:

“Oyları kimin verdiği değil, kimin saydığı önemlidir!”
Josep Stalin

Hikmet SAVATLI