Daha dün bakmaya doyamazdım onlara.
Saçlarımı tarar, yüzüme dokunurdum.
Beyazlardan yoksun! Bakir saçlarım,
Daha yaşanmışlık, karakter oturmamış yüzüm,
Mimik çalışmaları yapardım…
Sinirli, üzgün, şaşırmış.
Kocaman açardım gözlerimi, kocaman gülerdim
Gözaltı torbalarıma koymak istiyorum,
Gözümün etrafındaki kırışıklıkları, sebepsiz!
Küsesim geliyor,
Aynalara,
Alnımdaki çizgilere,
Saçımdaki beyazlara…
İlk çektiğim beyaz saçım geliyor aklıma?
Densiz!
Ellerime bakıyorum!
Titrek, üzerinden damarlar çıkmış, buruş kırış,
Hurma kurusu gibi!
Ben miyim diyorum aynadaki?
Aynadaki adamın titrek ellerinden tiksiniyorum.
Kapatıyorum gözlerimi
İlk beyaz teli bulmadan önceki yaşıma dönüyorum!
Ne güzelim, ne gencim, mis gibiyim.
Yanaklarım dolu dolu, hafif pembe
Önümde neler var
Hayaller, umutlar koskoca bir gelecek
Biliyorum,
Ömür, elbet bitecek!
Akrep ve yelkovan birbirini değil, beni kovalıyor!
Açıyorum gözlerimi…
Yaşanmışlık, karakter oturmuş yüzüme dönüyorum,
Aha! Yeni bir çizgi,
Bi temiz sövüyorum…
Göz bebeklerimi görünce duruluyorum,
İşte yine ben!
Hurma kurusu ellerini dudak artığı ağzına götürüyor,
Diş kalmamış ağızı ile öpücük atıyor.
Sönmüş yanaklarım, mat, zebra gibi desenli
Göz kırpıyorum aynadaki adama,
O da bana
Gözlerinden öperim diyor.