Sonuçta anadilinde yakarmadığında tanrıya “chicken translate” gibi bir durum ortaya çıkacaktır! İşte bu durum bütünlüğü tehlikeye atar mı?

İlk emir “Oku” diyordu tanrı ve insan buna bile üşendi. Tanrı ile konuşmaya aracı istemez dedi hristiyan olanı beğenmedi, hor gördü.

Dedi ki; “Ben Tanrıya kendim ulaşabilirim” ulaştı da… kutsal kitaba direk Tanrının emirleri/sözleri gibi baktı. Sorgulamaya belki korktu, belki de işine geldi. Zamanla gerçeklerden uzaklaştı araya “tacir” gibisinden insanlar aldı. Kendi içindeki güçten korktuğun dan değil hazıra konduğundan hoşuna gitti bu durum.

Hacıya gitti Hocaya gitti, yok canından “al şunu bi eksiği vardır” dedi. Bir nevi bu topraklardaki “sen şunu al benim işimi gördür” piyesini oynadı.

Oysa tek yapması gereken ellerini tanrıya açmaktı, diz çökmekti açıklayamadığı güç karşısında. Yapmadı…

Yıllarca yakarısını amin diyerek gönderdi, göndermesine de iadeli tahhütlü değildi ki bu. Dönmedi tabi…

Belki döndü de göremedi. Arapça bilmediğinden “evde kimse yok” dedi almadı cevabı.

Dini bütün olmak demek arapça bilmek demek midir?

Kuru dallara can veren tanrı seni anlamaz mı yani?

Mağara girişini ören örümcek duvar ustası mıydı? Boşluk görünce dayanamaz ören hayvan mıydı? Arapça bilemeyeceği kesin…

Sakal bırakmakla, cüppe giymekle kulaktan dolma üç beş arapça bilgisiyle din bütünlüğü sağlanır mı?

Yaşayacaksan Amishler gibi ona da peki… gavur dediğin konfor icat etmişse Tanrı’nın ona ve sana bahşettiği akıl ile yapmış! Atatürkün sana miras olarak bıraktığı akıl ve bilim ile yaparak bilgeliğe yürümüş…

Yeri göğü yaratan Tanrı akıl vermiş, fikir vermiş ama insanoğlu kullanmaya üşenmiş. Kul’a bunun içine düşünceyi de sen koy demiş…

Sonra mı?

Armut piş ağzıma düş…

Hikmet SAVATLI | The Wisdom

*resimde ne yazdığı konusunda en ufak bir fikrim yok, küfürse küfür, duaysa dua battı balık yan gider