Bu işte bir yalnızlık var,
Kırık olmalı ellerin,
Kör mü oldu kabin?
Kalk haydi yattığın yerden…
Sensizliği ben geçe,
Son bir fırt alıp kendimden,
Usulca kapatıyorum gözlerimi.
Biraz yana kay yattığın yerde…
Issız bir gecede,
Kimsesiz bir rüyada,
Çocukluğum gibi sarılsam!
Huzurla uyu yattığın yerde…
Hikmet SAVATLI | The Wisdom
Aforizmalarımla girdiğim yollarda gördüklerimi aklıma, öğreti ve çıkarımları beynime kazıyorum. Heykeltraş misali yontuyorum kendimi. Amaç mı? Bilimi ve aklımı kullanarak bir adım ileriye gidebilmek, belki bilgeliğe bir adım yaklaşmak. Biraz güncel, biraz hikâye, biraz felsefe, yarı şaka yarı ciddi, acıktıkça yemek! Unutmadan arkası yarın, hayat gibi...